بودن یا نبودن، مسئله این است!‏

یادداشت تخصصی

بودن یا نبودن، مسئله این است!‏

اخیراً، شایعه‌ی ممنوعیت مالکیت بیت‌کوین توسط چین به مشابه یک بمب در تعاملات فضای مجازی حول رمزارزها منفجر شده ‏است. صرف‌نظر از عدم تأیید رسمی این مسئله چه از طرف صرافی‌های رسمی و چه از طرف مراجع رسمی دولت چین، و صرف‌نظر ‏از اهمیت این خبر برای اهالی بازار، آن‌هم در موقعیت مقاومتی بازار ناشی از «کات کردن‌های سیاسی» کابینه آمریکا، باید از متصدیان ‏امر در داخل کشور سؤال نمود: بر فرض بعید صحت این تحریم، چه پیش‌بینی‌هایی انجام شده؟ برای حفظ حداکثری کاربران ایرانی ‏بازار جهانی از ضرر، چه اقداماتی را می‌شود انجام داد؟ شاید پاسخ به این پرسش هنوز زود باشد، گویا همچنان در بودن‌ها و نبودن‌ها ‏ابهام داریم. قوای حاکمه چین یک‌رویه مشخصی در این سال‌ها نسبت به رمزارز اتخاذ کرده و اگر چنین تحریمی هم انجام دهد، با هر ‏عواقبی در رویه او قابل‌پذیرش است، اما رویه قوای حاکمه ج.ا.ایران چیست؟
‏ بازار ایران - حداقل در ۳ دهه گذشته - بازاری کاملاً احساسی است. به این معنا که یک خبر جذاب و یک تیم رسانه‌ای لازم ‏است تا حجم زیادی سرمایه را جذب نقطه‌ای خاص از بازار کند، چه آن نقطه خرید کالا باشد که خبر در خصوص نایابی آن پخش ‏می‌شود، چه سرمایه‌گذاری در بورس باشد و چه همستر و رؤیای پول‌دار شدن با انگشت‌زدن! البته که احساسی بودن بازار امری طبیعی ‏است و موجی است که موج‌سواران چیره‌دست از مجرای آن کسب سود می‌کنند. مشکل اینجاست که دولت نباید درگیر چنین ‏موج‌های احساسی باشد. دولت نباید با فراگیرشدن موضوعی مثل نات کوین یا همستر و جذب ناگهانی مخاطب، خاطرش بیاید که رمز ‏ارزی هم وجود دارد و بدتر از آن نباید در چنین بازار سریع و پرشتابی، بحث متصدیان تازه بر سر چه کسی و کجا باشد و بعد از مدتی ‏هم آتش بازار که فرونشست دولت هم برود دنبال کار خود و خبری نباشد! جالب‌تر آن که اسنادی موجود است که نشان از تحقیقات ‏مختلفی در خصوص زیست‌بوم و فضای رمزارز پیش از سال ۱۳۹۸ نیز وجود دارد. اما به چه علت هنوز وضعیت روشن نیست؟
ما همچنان در بودن یا نبودن اصل رمزارزها به نقطه مشخصی نرسیده‌ایم! دستورالعمل‌هایی صادر می‌شود؛ اما قضات اصولاً از ‏رسیدگی به پرونده‌های این موارد امتناع می‌کنند و مثلاً به علت مالیت نداشتن دعاوی بعضاً با حجم مالی سنگین رد می‌گردد! از ‏کاغذها که خارج شویم اهل بازار رمزارزها چه صرافی باشند چه معامله هنوز هم در هاله‌ای از ترس و ابهام هستند و تصور کنیم حجم ‏عظیم معاملات را در این بازار و نیز این وضعیت را! به قول یکی از اهل خبره: قبل از مقررات سال گذشته در رمزارزها، نمی‌دانستیم، ‏اکنون هم نمی‌دانیم منتها یک سری سند قانونی هم در دستمان است! دو حالت بیشتر ندارد، یا واقعاً از موضوع عقب هستیم، یا به ‏موضوع اشراف داریم؛ و نگه‌داشتن وضعیت در خوف‌ورجا ناشی از سیاستی است سودآور. به‌هرحال فرض عقب بودن منطقی نیست ‏و ایران، ژاپن فئودال نیست که بشود بی‌توجه به دنیا درهای کشور را بست و رویمان را برگردانیم که گویی خبری نیست!‏

اندیشکده